Eerste dagen in Bangalore

Het is nu vrijdagavond, giisterochtend ben ik al aangekomen eigenlijk, maar het internet werkt niet heel goed waardoor ik nog niks kon plaatsen en daarbij is er ook nog niet echt een moment geweest dat ik niks te doen had, maar dat vertel ik later.

Eerst mn reis. Nadat ik eindeloos had geknuffeld met en gezewaaid naar mn moeder en 'mijn' meisjes, was het na de douane toch even moeilijk. Toen besefte ik pas echt dat ik voor lange tijd wegga. Maar we bleven whatsappen, dus we hadden nog even contact en en eenmaal in het vliegtuig ging alles weer goed. De eerste vlucht duurde maar 50 minuten en eenmaal op Londen heb ik 3 uurtjes moeten wachten op mn volgende vlucht. Die tijd ging zo voorbij, heb wat gedronken en gegeten bij de Starbucks (sorry Saar;-)) en wat dingen gekocht, onder andere geheugenkaartjes voor mn camera, tax free.. had nog wat ponden van Schotland van een jaar geleden over, dus die kwamen nu goed van pas.

Een uur van tevoren werd de gate bekend en ik ging daar maar meteen naartoe, ik heb wat gelezen op mn e-reader (thanksJan!) En we gingen al na een halfuur boarden. We werden met een bus een heel eind gereden naar waar ons vliegtuig stond. Het was een erg groot vliegtuig, met een rij van 3, een rij van 4 en een rij van 3 naast elkaar, en dat vond ik wel leuk. De laase keer dat ik in zo'n groot vliegtuig had gezeten was naar Maleisie, maar ik hou wel van vliegen en zo'n groot vliegtuig heeft echt zon' reissfeertje. Er lagen een deken, een kussen en een koptelefoonop mn stoel en iedereen had een eigen schermpje in de stoel voor zich. Mijn raamplek had ik gekregen, al was het de laatste, helemaal acfhterin het vliegtuig, maar dat vond ik eigenlijk helemaal niet erg, het was een goede plek. Naast me zat een Duitse jongen die naar Bangalore vloog om met zn Indiaase verloofde te trouwen. Hij was benieuwd wat ik er ging doen en sprak me al aan toen we nog niet eens de lucht in waren. Het was wel fijn om met hem te praten omdat hij me dingen over India kon vertellen en me op het vliegveld een beetje op weg hielp. Soms praatte hij wel een betje veel en toen zei ik dat ik even een film ging kijken, Friends with Kids, speciaal voor Emma. De reis duurde 10 uur maar was zo voorbij, want na de film kregen we avondeten en even later gingen ook de lichten uit, wat betekende dat iedereen moest gaan slapen. Ongeveer 4 uur later, en om 23.15 uur Nederlandse tijd, gingen de lichten weer aan en kregen we ontbijt. Het was toen nog 1,5 uur vliegen.

Aangekomen moesten we door de douane, in het vliegtuig hadden we al een briefje met gegevens moeten invullen en dat werd bekeken. De naam van mn vaders complex heeft nogal een aparte naam, 'Windmills of your mind' en dat had ik opgeschreven bij het stukje ' verblijfadres. De man van de douane keek daar een beetje vreemd naar en ik moest naar een andere balie zodat die man kon opzoeken of mij laten bellen waar en wat dat precies was. Die man heeft uiteindelijk opgeschreven dat ik voor de Shell Oil Company Bangalore kwam en toen mocht ik verder. We moesten nog een keer door de tassencontrole. De duitse jongen had me al verteld dat die dingen altijd piepen maar dat niemand er wat van zegt, dat was inderdaad zo, maar niet bij mijn koffer! Het wachten op mijn koffer duurde erg lang, ik was even bang dat ie niet door de controle was gekomen, maar uiteindelijk zag ik mijn lichtblauwe koffertje over de band komen!

De mensen die je op komen halen staan niet in een grote aankomsthal, maar buiten, achter een hek. Ze willen dus echt geen mensen die er niks te zoeken hebben op het vliegveld. Ze Duitse jongen wenste me veel plezier in India en ik hem met zn bruiloft en toen ging ik naar mn vader. Hij herkende me niet, omdat hij had verwacht dat ik veel meer bagage mee zou hebben. Heb ik toch best goed ingepakt! Van de chauffeur kreeg ik een bloemenkrans, dat doen ze elke keer als er mensen op bezoek komen, dat was wel een leuk welkom.

Ik kwam aan om kwart over 5 en mijn zusjes moeten om half 7 in de schoolbus zitten dus er was een kans dat ik ze nog even zou zien, maar het zou krap worden. Mn vader vroeg de chauffeur of het lukte het binnen een uur te doen, zonder te haasten, we wilden wel veilig aankomen natuurlijk ;-) De chauffeur rijdt altijd rustig en veilig, hij heeft bij zijn vorige werknemers in vier jaar geen enkele kras op de auto gereden en dat wil hij graag zo houden. We namen niet de route door de stad, dus het echt drukke India kreeg ik nog niet te zien, maar alsnog was het interessant. Mn eerste ritje door India en het was nog mooi ook; de zon was aan het opkomen, dus de lucht was roze, paars en rood en uiteindelijk was het licht en zag je steeds meer mensen op straat. Uiteindelijk kwamen we net op tijd bij het kamp aan en kon ik mijn zusjes nog een knuffel geven.

Het kamp van mn vader bestaat uit allemaal moderne huizen, met groene daken die op een aparte manier in elkaar staan. Het zijn moderne huizen, met felle kleuren, zoals gele buitenmuren, een langwerpig zwembad in de tuin en veel kamers. Naast een chauffeur hebben 'we' ook een maid, zij doet het huishouden en af en toe kookt ze ook. ZIj is er 8 uur per dag en haar ontmoette ik dus ook.

Mijn vader had al verteld dat er heel vaak aangebeld wordt met mensen die iets in en aan het huis komen doen, dat heb ik zeker al gemerkt. Vandaag is er zeker 10 keer aangebeld. De pomp van het zwembad is kapot: daar kwamen 4 mannen naar kijken en ze kwamen ook nog een keer terug, er moesten 3 lampen in de tuin vervangen worden: ook hier waren 4 mannen mee bezig, zij gingen weg, maar bedachten toen dat ze ook nog een lamp in de keuken moesten maken: hier waren ze met zn 3en mee bezig. Ondertussen lopen ze ook wel eens nar buiten omdat ze iets vergeten zijn en komen dan weer terug.

Elke donderdagmiddag gaat mn vader naar de school van mn zusjes om te helpen met Nederlands, ik ging mee. De school is 1,5 uur rijden. Dit keer moesten we wel door de stad Bangalore en keek ik mijn ogen uit. Je ziet overal mensen, in auto's, op scooters, zelfs op fietsen. Iedereen ridjt voor zichzelf, het ziet er af en toe wat choatisch uit, maar volgens mij gaat het best georganiseerd. Er wordt veel getoeterd, maar dat betekent vooral ' kijk uit, ik kom eraan'. Ze halen hier zowel links al rechts in en soms houden ze zich niet eens aan de banen, dan rijden ze half over de streep. Ook op de stoepen lopen veel mensen, en bijna iedereen ziet er hetzelfde uit. De vrouwen hebben een jurk van een soort omslagdoek aan en de mannen een blouse met een lange broek. Je zal hier (bijna) niemand met blote benen of blote schouders zien lopen.

Aan de zijkant van de weg zie je veel winkeltjes, die helemaal vol staan en hangen met van alles en nog wat. Luxe gebouwen wisselen af met kleine hutjes waar mensen echt wonen. Soms zijn de straten goed, soms zitten er kuilen in of ligt er veel zand op. Er ligt sowieso bijna overal zand en aarde op de weg of op de stoep en overal ligt afval. Er zijn veel straathonden en er lopen serieus overal koeien over straat. Zij zijn trouwens geen zwerfkoeien. 's Avonds worden ze binnengehaald en krijgen ze eten. Gisterochtend zag ik iemand een koe melken en 's avonds zag ik ze de koeien meenemen naar een wei (?) en liepen alle koeien in een groep over straat.

Veel locaties zijn erg vaak rijden, alleen gister al heb ik in totaal 4,5 uur in de auto gezeten en dat is eigenlijk ook de enige manier waarop ik India heb gezien en ik denk dat ik nog veel uren in de auto zal doorbrengen.

India is bijzonder, het is totaal anders dan Nederland. En hoewel genoeg mensen me dat hebben verteld, je kan je er nooit echt iets bij voorstellen, je weet pas hoe het is als je er bent. Ik kan nog niet echt zeggen of ik het leuk vindt, omdat ik nog niet echt IN India ben geweest, ik heb het alleen gezien vanuit de auto. Ja, en natuurlijk thuis, waar 10x per dag wordt aangebeld en er altijd wel iemand bezig is, binnen of buiten.

Morgen gaan we op vakantie, Karst zei al dat hij de link niet echt legde, dit is toch één grote vakantie? Dat klopt, maar voor mn zusjes en mn stiefmoeder niet. Zij hebben nu een week vakantie en we gaan naar Kerala, aan de Zuid-Westkust.

Ik zal wat foto's die ik tot nu toe heb gemaakt op facebook zetten. In de autorit naar de school had ik mijn camera niet bij me dus toen heb ik helaas geen foto's kunnen maken, maar morgen op weg naar het vliegveld zal ik dat zeker wel gaan doen. Dat zullen dan nog steeds eerste indrukken zijn, aangezien ik hier natuurlijk nog maar 2 dagen ben. Die zal ik dan ook op facebook plaatsen.

xxxxx
jullie hebben natuurlijk ook vakantie nu, dus voor jullie ook een fijne vakantie ;-)