Laos

Wauw ook mijn tijd in Laos zit er alweer op.. Nu gaat de tijd toch wel heel erg snel. Hoe graag ik aan het begin van mn reis naar huis wilde, zo leuk vind ik het nu om te blijven. Vanuit Chiang Mai in Thailand schrijf ik het verslag van Laos, waar ik iets langer dan 2 weken gebleven ben.

Nadat in in Pakse goed had bijgeslapen ging ik verder met de reis naar Champasak, waar ik naartoe ging voor een buddistisch festival in een tempel. Ik ging daarheen met een tuk-tukbusje met allemaal locals en hun spullen. Er stapte nog een Frans meisje in en natuurlijk spreek je als backpackers dan met elkaar. Zij ging ook naar Champasak en aangezien mn vriendin M. niet mee was gegaan en we wel samen een dubbele kamer hadden geboekt, bood ik dit Franse meisje aan om met mij de kamer te delen. Champasak was een stad van een lange straat met daaraan de huizen van de mensen, wat guesthouses en wat winkeltjes. Heel rustig maar een fijne sfeer. In het guesthouse was het restaurant aan het water, de rivier de Mekong. Nadat we aangekomen waren gingen we daar zitten en ik voelde me meteen goed na de stressvolle en vervelende busreis. Het was zo rustig daar en het uitzicht was mooi. Er zaten nog wat andere mensen allemaal alleen aan de tafels. Op een gegeven moment raakten we aan de praat en het bleek dat we allemaal alleen reisden. Met het avondeten gingen we allemaal bij elkaar zitten en dat was heel gezellig. Het was een leuke mix omdat we allemaal heel anders waren en omdat we als allemaal alleen-reizigers bij elkaar waren, niemand kende elkaar. Omdat in Champasak niet veel te doen was, gingen we inderdaad allemaal naar de tempel (sommigen waren die dag al geweest en gingen de volgende dag weg) dus we spraken af er samen heen te fietsen. We waren er inmiddels achter dat er geen festival in de tempel was, die was pas aan het eind van de maand met volle maan..... Maar ik vond het niet heel erg dat ik dan 'voor niks' naar Champasak, waar verder niks was, was gekomen omdat het toch wel een prettige plek was en ik er anders nooit naartoe was gegaan. We wilden met zonsopgang bij de tempel zijn dus we spraken vroeg af om er vervolgens een uur naartoe te fietsen. Helaas waren we te laat vertrokken en kwam de zon al op toen we nog onderweg waren. We kwamen om kwart over 6 's ochtends bij de tempel aan en het was nog niet eens open. Er stonden nog 2 andere mannen te wachten en om half 7 werd het hek opengedaan. We waren toen in totaal met zn 6en binnen, maar dat was eigenlijk wel heel fijn. Eerst moesten we een stuk lopen, langs een meertje en toen over een pad. Toen kwamen we uit bij 2 precies dezelfde gebouwen naast elkaar, beetje hetzelfde idee als bij Angkor Wat. Ze zeggen dat de tempels van Angkor Wat van deze tempels zijn afgeleid. Dit tempelcomplex bestond uit verschillende lagen dus we liepen steeds met een oude scheve trap een laag hoger en dan hadden we goed uitzicht over het deel dat eronder lag. Helemaal boven, na 7 keer 11 treden, hadden we uitzicht over het hele complex (eigenlijk niet heel groot) en ver over het landschap. Dat was het mooiste aan deze tempels.

Omdat iedereen naar Champasak eigenlijk alleen voor de tempel komt, hadden we met zn 7en hetzelfde plan om de volgende dag naar de 4000 islands te gaan. Dat was wel heel leuk, omdat we een hele grappige mix waren: een frans meisje van 27,een belgische jongen van eind 20, een duitse man van 34, een italiaanse vrouw van 44 en een spaans stel met hun 9-jarige kind. Dat was een totaal ander groepje dan ik hiervoor altijd had gehad, maar het was alsnog leuk. We gingen met een minibus, een bus en de boot naar de 4000 islands en kwamen aan op Don Khon. Als je met de boot van het vaste land naar een van de eilanden vaart, kom je erachter waarom de 4000 islands de 4000 islands heten. Overal in het water liggen kleine eilandjes met planten en bomen en af en toe dus een groot eiland waar mensen op wonen. maar de 4000 islands zijn dus vooral de kleine eilandjes met alleen maar planten. Wij gingen dus naar Don Khon, de rustigste van de 2 populairste eilanden. Op de eilanden hebben bijna alle guesthouses kleine bungalowtjes aan de rivier, en wij hadden er een aan de zonsondergangkant. We hadden niet allemaal hetzelfde guesthouse maar spraken toch steeds af om dingen samen te doen dus in dit geval was het niet zo erg. Op het eiland is een mooie waterval te zien en daar fietsten we de eerste dag naartoe. Eigenlijk was het geen waterval, maar een cascade, Het water stroomt dan over rotsen 'schuin' naar beneden, in plaats van dat het verticaal naar beneden valt. Maar ik vond het alsnog mooi, hoe het water vanaf allemaal verschillende plekken op allemaal verschillende plekken naar beneden valt en dan verder stroomt in een rivier. Iets verderop kon je in de rivier zwemmen en dat deden we dan ook. Gelukkig was er een klein stukje afgezet want de stroming was zo sterk dat je makkelijk meegetrokken kon worden. Bij dit riviertje was een een groot stuk met zand, maar dat was zo heet dat ik er niet op kon lopen en via de rotsen moest klimmen haha. Naast dit stukje rivier was er nog een andere plek waar je ook kon zwemmen, daar hebben we eerst geluncht met mooi uitzicht op de rivier, de bergen en de eilandjes. Na het lunchen gingen we even zwemmen en daarna namen we een bootje naar een open stuk van de rivier (van waar je Cambodja kon zien!) om dolfijnen te spotten. Helaas lagen we erg ver weg van waar de dolfijnen waren, maar ik heb er zeker een paar zien springen, dus dat was wel leuk!
De volgende dag gingen we de rest van het eiland en de andere waterval op de fiets verkennen. In het zuiden van Laos was het trouwens een stuk warmer dan in het midden van Vietnam dus moest weer helemaal wennen aan de hitte. De andere cascade was een stuk kleiner dan de dag ervoor en er zou er nog een moeten zijn maar die hadden we helaas niet gevonden. De volgende dag gingen de mensen met wie ik in het guesthouse zat allemaal weg naar een andere plek, dus ik besloot naar het andere eiland, Don Det te gaan. Dat was eigenlijk alleen een brug over, want dat eiland lag aan de andere kant van het water. Don Det staat bekend om het partyeiland, maar ik wilde gewoon het eerste guesthouse nemen dat ik tegenkwam voor een goede prijs en dat bleek nog in het rustige gedeelte van het eiland te zijn. Dit eiland ws eigenlijk leuker dan het andere eiland omdat je hier meer tussen de locals zat. Op Don Khon had je een straat met alle guesthouses en restaurantjes en een paar huizen van locals. Op dit stuk van Don Det had je aan de waterkant af een toe een huis, af en toe een guesthouse en dan stukken met helemaal niks. Op deze eilanden waren trouwens geen auto's, bijna geen scooters en het was er dus heel rustig en relaxed. Aangezien ik niet in het partygedeelte van het eiland zat, heb ik het dan ook heel rustig en relaxed op de eilanden gehad. De laatste dag heb ik rondgefietst over dit eiland en vervolgens weer over de brug om met de mensen die nog wel op heti eland waren gebleven te eten. De volgende dag ging ik met de bus helemaal naar het noorden van Laos.Aangezien ik niet heel veel tijd heb per land had ik geen tijd om tussendoor een stop te maken, want ik wilde in het noorden graag Vang Vieng en Luang Prabang zien. Dus ik had een reis van meer dan 24 uur voor de boeg. Achteraf was dat niet eens zo verschrikkelijk. Eerst moest ik met de boot naar het vaste land, waar de bus een halfuur later ging. Na 2 kwamen we aan in Pakse, waar we 4 uur de tijd hadden tot de volgende bus. Ik bracht die tijd door met 3 anderen die ik had aangesproken en met wie ik ging lunchen, dat was heel gezellig. Vanaf Pakse hadden we een slaapbus naar Vientiane, dat was de meest comfortabele nachtbus tot dan toe en ik heb een hele goede nacht gehad, gelukkig. In Vientiane werden we heel wat rondgereden en hebben zowat de hele stad gezien vanuit de minibus. Ik was in die bus met 2 finse meisje en een engelse jongen en ik heb met hen ontbeten en even later werden we weer rondgereden tot we bij de bus kwamen die ons naar Vang Vieng ging brengen. In Vang Vieng ben ik samen met de 2 meisje en de jongen op zoek gegaan naar een guesthouse. Vang Vieng zelf is niet een hele interessante stad, maar het ligt aan de rivier en daar is het super mooi, met hele speciale bergen. Vang Vieng staat bekend om het tuben, dat is 4km lang in een tube (eigenlijk een binnenband van een traktor, dus een grote stevige zwemband) de rivier af stromen. Aan de oever zijn verschillende bars waar je stopt en een drankje drinkt. De meeste mensen nemen ook zelf drank mee wat betekent dat iedereen al om 11 uur 's ochtends begint te drinken en daar bij elke bar mee doorgaat. Maar water, bruggen, stenen en alcohol samen zijn geen goed idee en er zijn dan ook een heleboel mensen doodgegaan de afgelopen weken. Daarom zijn bijna alle bars gesloten en waren er tegen de tijd dat ik er was nog maar 3 open. Dat wist ik van tevoren en het was dan ook niet de reden dat ik naar Vang Vieng was gekomen.
De eerste dag hebben een dagtour gedaan die er op papier heel leuk uitzag, maar in het echt niet eens de helft was van wat er zo mooi werd beschreven. Alsnog hebben we het leuk gehad met de dingen die we wel hebben gedaan. We begonnen bij de watergrot waar we met een tube doorheen gingen met zaklampen op onze hoofden om wat te kunnen zien. Daarna gingen we 8km kayaken. Dat was soms peddelen, maar meestal je laten meevoeren met de stroming. En van het uitzicht genieten, want dat was wel heel mooi daar!
Die avond ontmoetten we het Nederlandse meisje die de Finse meisjes al eerder hadden ontmoet en een engels meisje en een amerikaanse jongen. Met hen gingen we naar dee 2 bars en de club van Vang Vieng. Sinds zoveel bars in Vang Vieng gesloten zijn, is er niet veel meer open en ook niet tot laat. De bars gingen om 11 uur dicht, dan gaat iedereen naar de Moon Club, die om, precies, 10 over 1 dichtgaat. Maar eigenlijk is dat ook wel beter, want als je op reis bent, doe je ook veel overdag waar je niet te laat voor wil opstaan en als je dan laat gaat slapen, heb je zo een slaaptekort.. Nou ja, die had met deze tijden alsnog.... We gingen namelijk elke avond 'uit' en elke dag vroeg op. De 2e dag gingen we met zn allen tuben. De anderen namen wel een flesje drank mee, maar ik was nog niet lekker van de vorige avond.. We kochten allemaal een tube-outfit, ik helemaal in het roze, dat houdt in een roze broekje en een roze hemdje met daarop het 'logo' van tuben in Vang Vieng. Als je gaat tuben huur je een tube in Vang Vieng en wordt je met een tuktuk 4km verderop gebracht. Daar ga je het water in en wordt je door het water 4km teruggebracht. Heel relaxed dus allemaal, je ohoeft bijna niks te doen. Voordat we gingen tuben gingen we nog even naar de wc en daar hing de grootste spin die ik ooit had gezien!
We gingen het water en daar dreven we met zn allen in onze tube. Het tuben is heel gezellig, je zit allemaal in je tube, praat wat met elkaar, komt nog andere mensen tegen en je kan genieten van het uitzicht. Ik heb gehoord dat het een paar maanden geleden toen het nog drukker was, ook echt druk was op het water. Ik vond het zo eigenlijk precies goed. Af en toe kwamen we langs een bar die gesloten was, dat zag er eigenlijk wel heel zielig uit met het bordje 'closed'. En als je erover nadenkt zijn ook een heleboel mensen hun baan kwijtgeraakt, nadat alle bars moesten sluiten en ook in Vang Vieng zelf is het minder druk waardoor guesthouses ook minder gasten hebben.
We stopten bij de 2 bars die nog open waren, maar die eerste was niet zo speciaal. De 2e had meer te doen, er was muziek, beerpong, jeu de boule en volleybal, het was daar heel gezellig. Verderop was de laatste stop en daar konden we eten. De amerikaanse jongen kwam alleen een stuk later en toen hij aan kwam, bleek dat hij een zweedse jongen had geholpen die teveel had gedronken en vast lag op de stenen met zn hoofd in het water.. Zo gaan mensen dus dood.. Voor de rest is tuben helemaal niet gevaarlijk, aangezien de stroming heel zwak is, maar in combinatie met alcohol.. Deze jongen zagen we even later slapend op zijn tube door zijn vrienden meegenomen worden, zo wil je toch niet gezien worden haha. Helaas had deze amerikaanse jongen zijn camera bij zijn reddingsactie verloren, terwijl hij zoveel leuke filmpjes had gemaakt en wij ons eigen You-tubingfilmpje zouden krijgen. Helaas helaas..
We vonden het tuben zo gezellig en relaxed dat we besloten de volgende dag weer te gaan. Ik heb nog getwijfeld of ik niet naar de Blue Lagoon zou gaan, maar de volgende dag was ik nog steeds zo moe dat ik besloot mee te gaan tuben. Deze keer gingen we eerder, zodat we niet terug zouden komen als de zon al onder zou gaan en het koud zou worden, maar aangezien we halverwege een zoekactie naar de camera hadden, kwamen we alsnog laat aan. Terwijl we aan het zoeken waren, vroegen een heleboel mensen wat we aan het zoeken waren en begonnen ze mee te zoeken. De camera was waterproof en oranje, vandaar dat we dachten dat we een kans hadden hem te vinden, maar helaas mocht de grote zoekactie niet baten..
De volgende dag gingen het nederlandse meisje, de engelse jongen, het finse meisje en ik met de bus naar Luang Prabang. Aangezien zij ook allemaal naar dezelfde plek gingen als ik, besloot ik een dag langer te blijven dan gepland, want het is toch gezelliger om samen met anderen te gaan.
Op het busstation in Luang Prabang kwamen we een Zweedse jongen tegen en met zn 5en gingen we op zoek naar een guesthouse. Met zn 5en is het natuurlijk lastig te vinden, al helemaal om 7uur 's avonds en als je de verkeerde kant wordt opgestuurd.. Maar uiteindelijk hebben we verspreid over 2 guesthouses allemaal een plek gevonden. Die avond gingen we naar de avondmarkt en dat was echt een hele leuke markt, met mooie spullen. De volgende dag huurden we scooters om naar de, voor mij langverwachte, watervallen van Luang Prabang te gaan. Dat was 34km rijden en het begon al warm te worden. We parkeerden de scooters en liepen naar boven. We kwamen bij het eerste stuk van de waterval met heel mooi blauw water en een klein watervalletje. Steeds verder naar boven was er steeds een blauw meertje waar je in kon zwemmen met daaraan vast een korte waterval. Helemaal boven vroeg ik me af waar dan toch die grote waterval was waar iedereen het over had. Wat we tot nu toe gezien hadden was ook mooi, maar niet zo groot. We hoorden toen dat we nog verder naar boven kon en toen we dat deden.. jaaaa daar was ie! Wauw hij was zo groot en mooi! Ik ben niet goed in schatten, maar ik denk dat de waterval 50 meter hoog was. Ik vond het heel indrukwekkend en als je een stuk opzij liep, zag je dat er boven nog 2 kleine watervallen waren (dus het bovenste stuk van deze waterval). Ik vond de olifantenwatervallen in Dalat al mooi, omdat het de eerste waren, maar deze was veel indrukwekkender en mooier.
Na een tijdje liepen we via een glibberig pad naar boven waar we na een klim van 20 minuten boven aankwamen. Daar was een soort meertje en had je uitzicht naar beneden en kon je de waterval een beetje zien vanaf boven. De tocht naar beneden via de andere kant was wel een stuk enger, omdat het pad ook hier glibberig was en je niet altijd evenveel grip was. Maar het was wel vet, omdat het een soort jungletocht was.
Van dat klimmen kregen we het warm en we hebben toen een duik genomen in het mooie blauwe water van de waterval voordat we teruggingen naar Luang Prabang.
In Luang Prabang is Utopia de bekendste bar en daar gingen we die avond dan ook naartoe. De anderen hadden al besloten om de volgende dag naar een olifantenfestival 4uur rijden van Luang Prabang te gaan en ik dacht dat ik er niet genoeg tijd voor had. Maar na even rekenen en bedenken dat dit toch misschien wel leuker is dan bijvoorbeeld Bangkok besloot ik op het laatste moment ook met ze mee te gaan. Na Utopia dus meteen naar bed (wat pas half 12 was, want ook hier gaan de bars vroeg dicht) want de volgende dag 5 uur op om om half 7 de bus te kunnen halen. De local bussen hier hebben niet echt tijden waarop ze weggaan. De tijden die er staan zijn richttijden, maar als de bus daarvoor al vol is gaat ie gewoon weg. Wij waren dus om kwart voor 6 op het busstation, war bleek dat de richttijd van deze bus pas om 9uur was. Gelukkig was de bus al om half 7 vol. Zelfs zo vol dat er mensen op krukjes in het gangpad moesten zitten! Was ik toch wel blij dat we er zo vroeg waren, want wij hadden nu gewoon een stoel.
In het dorp van het festival was tijdelijk een toeristenbureautje opgezet tijdens het festival en mensen hadden hun huis opengesteld als homestay. Bij het toeristenbureau regelden ze een homestay voor ons, dus we hoefden niks te zoeken. Helaas was er alleen een ochtend- en avondprogramma en moesten we dus wachten tot 6 uur 's avonds tot er iets op het programma stond. Toch gingen we vast naar het terrein en daar waren de olifanten! Ze waren mooi versierd en je kon erop rijden. Aangezien ik dat nog nooit had gedaan, besloot ik een rondje op een olifant te gaan rijden. We zagen iedereen een groot rondje maken, maar wij waren na een klein rondje alweer terug bij het beginpunt en we moesten afstappen. Toen ik zei dat iedereen een groot rondje maakte en wij maar een klein rondje hadden gedaan en we dus nog een rondje wilde maken zeiden ze dat we dan moesten betalen. Ik hield vol en uiteindelijk hebben we nog een rondje gemaakt (goed he;-))!.
We hebben nog wat olifanten van dichtbij bekeken en foto's gemaakt en besloten toen 's avonds weer terug te komen. Toen we weer in de homestay waren, hadden ze wat eten voor ons neergezet en kregen we speciale Lao wiskey, dat was wiskey waar bijen en bijenkorfen in dreven. Eerst wilde ik het niet proberen, maar ik dacht dat ik toch wel een slokje moest nemen en dat deed ik toen ook. Het smaakte wel een beetje anders, maar vooral supersterk.
We gingen weer terug naar het festival en er was een optreden bezig waar verschillende groepjes dansen deden, maar geen olifanten... Ook niet na het optreden. We liepen verder en op de rest van het terrein was het een groot festival maar vooral met eetkraampjes, spelletjes en een markt. Even verderop werden grote chinese lampionnen opgelaten. We liepen ernaartoe omdat het er zo mooi uitzag en wij konden er ook een oplaten. Er werden zeker wel meer dan 100 lampionnen opgelaten en dat zag er zo mooi uit in de lucht, allemaal gouden sterren.
De volgende dag zou er om half 8 's ochtends weer iets met de olifanten beginnen, dus toen gingen we weer terug. Maar we waren inmiddels wel gewend aan de Lao-time (alles op zn tijd) en er was natuurlijk nog niks aan de hand. We besloten dus mar langs de olifanten te lopen en dat was eigenlijk nog leuker dan ze allemaal in een rijtje langs te zien lopen, want we konden nu dichtbij komen, ze aanraken, mooie foto's maken enzovoort. Om ongeveer 10 uur werden de olifanten in een rij gezet voor een toespraak en daarna gingen ze inderdaad in een stoet op weg. Voor ons was het toen helaas tijd om terug te gaan om de bus niet te missen, maar we waren eigenlijk allemaal wel tevreden met wat wel hadden gezien! Het was heel bijzonder om een spontaan uitstapje te hebben gedaan naar een groot local-festival en ik heb toch veel olifanten gezien!
De bus zou om 2uur vertrekken dus wij zorgden dat we er om 12 uur waren voor het geval hij weer eerder zou weggaan. Helaas ging de bus deze keer te laat weg en hebben we 2 uur op het busstation gewacht.. De busrit was niet zo fijn als de anderen, aangezien het een stuk warmer was. Na de pont had de bus vaak moeite de berg om te komen en op een gegeven moment leek het alsof de koppelingsplaat stuk was, de bus stond stil en toen hij even later verder reed leek het of hij alleen nog maar in 1 versnelling kon verder rijden, we reden 10 km per uur! Gelukkig reed de bus na een tijdje weer normaal en kwamen we om 6 uur aan Luang Prabang. Deze keer was het makkelijker om een plek om te slapen te vinden, we hadden met zn 4en een dorm. 's Avonds gingen we weer naar de leuke avondmarkt waar ik nog een paar dingen heb gekocht.
Naast Utopia is de bowlingbaan in Luang Prabang heel populair. De bowlingbaan is namelijk de enige plek die na 11uur open is, dus na 11 uur gaan alle backpackers naar de bowlingbaan, vooral om te drinken, maar ook om te bowlen. En wij gingen ook een potje bowlen. Hoewel ik maar 2 biertjes op had, was ik echt heel slecht en gooide ik steeds maar 1 of 2 kegels om. gelukkig was mijn nederlandse vriendin/teamgenoot ook zo slecht en hadden we van tevoren al als doel om te verliezen, dat doel hebben we in ieder geval bereikt..! Het stomme was dat ik bij het oefenrondje en bij iemand anders beurt wel 2 x 9 kegels om had gegooid, dus ik kon het best, alleen niet voor mn eigen beurt.... Maar goed, bowlen om 12 uur 's nachts was wel heel grappig om mee te maken!
De volgende dag was het dan echt tijd voor mij om Laos te verlaten als ik ook nog wat tijd in Thailand wilde hebben. Ik zou 's avonds de nachtbus nemen. Maar dat was wel heel jammer want ik had het heel erg naar mn zin gehad met deze mensen, ik had 10 hele leuke dagen met ze gehad dus het was jammer om zonder hen verder te gaan. Al helemaal omdat zij ook van plan waren om net als ik naar Chang Mai te gaan, maar dan een paar dagen laten.
We sliepen die dag uit en omdat het mijn laatste dag was gingen we in een restaurant aan de rivier eten. Dat was een mooie plek en heel gezellig!
Na de lunch beklommen we de heuvel naar de tempel die je vanaf Luang Prabang kan zien, zo hadden we mooi uitzicht over Luang Prabang, de stad die ik toch nog niet zo goed had gezien..

Om 6 uur ging ik op zoek naar een tuk tuk die me naar het busstation kon brengen, heel toevallig hield in een tuk tuk aan met daarin een meisje die naar hetzelfde busstation moest als ik. Maar toen we bij het busstation aankwamen, bleek het de verkeerde te zijn, terwijl we toch echt minstens 3x hebben gezegd dat we naar het northern busstation moesten. Eerst wilde de tuk tuk driver dat we meer zouden betalen, maar dat wilden we niet omdat hij eerder niet goed had geluisterd. Uiteindelijk hebben we een tussenprijs afgesproken zodat hij ons snel naar het andere busstation kon brengen zodat we de bus niet zouden missen. vanaf daar gingen de busreis eigenlijk heel soepel, ik kon goed slapen in de bus en de wissel van bus en de border tussen Laos en Thailand ging ook allemaal heel makkelijk!

Ik denk dat ik van de 3 landen in Laos toch wel de leukste tijd heb gehad. Het was eigenlijk heel anders dan Cambodja en Vietnam, maar het relaxede van Laos vond ik heel prettig. Nu heb ik 6 weken achter de rug en nog 2 weken te gaan. En over 6 weken ben ik alweer in Nederland, toch wel een heel gek idee hoor! Maar ik heb wel weer zin om iedereen weer te zien.
Ik kan helaas geen foto's op de computer zetten, omdat ik geen snoertje heb, maar die houden jullie dan van me tegoed als ik weer in Nederland ben. Ik heb 1x de kans gehad om met iemands laptop de foto's bij het verslag van KL, Bali en Lombok te zetten dus die staan er nu bij.