Week 5 en 6 in India
Door: Liza
Blijf op de hoogte en volg Liza
04 December 2012 | India, Bangalore
Na twee weken toch maar weer even een verslag, heb een weekje overgeslagen...
De laatste weken ben ik vier dagen per week naar Ananya geweest, dat is de school waar ik het over heb gehad. Ik heb het daar echt naar mn zin. De sfeer is fijn, de kinderen zijn lief (en af en toe wel een beetje stout/ondeugend), ze zorgen voor me (brengen thee/snackjes, vragen of ik al ontbijt/lunch heb gehad enzovoort) en het is leuk om iets met lesgeven te doen. Ik geef niet echt les, maar help de kinderen een op een met hun werk: lezen, schrijven, spellen. Ook dat is leuk om te doen, want juist het een op een-contact is fijn en belangrijk bij deze kinderen. Ze zijn niet allemaal heel gestructureerd en gedisciplineerd en raken snel hun aandacht kwijt. Als je een op een met ze werkt kan je goed hun aandacht erbij houden, doordat het persoonlijker is en je meer aandacht voor ze hebt. Na de lessen is het tijd voor de lunch en dat is elke keer dfe keuze uit rijst,een soort pannenkoek, groente en groente in een soort sausje. Iedereen hier eet met zn handen, in Nederland indt iedereen dat vies, maar het went snel. Ik heb het op een gegeven moment ook gedaan, maar rijst is toch wel erg lastig (al is er een trucje voor) en daarom pak ik de laatste tijd toch maar even een vork...
Afgelopen week was de leraar bij wie ik altijd bij de les zit er niet en toen heb ik zijn les overgenomen. Ik heb toen niet echt iets klassikaals gedaan, maar de kinderen allemaal zelf laten werken, dat doen ze wel eens vaker en de meesten weten we wat ze kunnen doen. Voor sommige schreef ik wat in het schriftje, sommige lazen uit een boekje. Ik vond het leuk om de les eens zelf te leiden en op zich ging het ook best goed. Ik merkte wel dat het lastig was om iets nieuws met de kinderen te doen, omdat ik niet wist wat de volgende stap was en ik ze dus vooral dezelfde dingen heb laten doen die ze al eerder hadden gedaan. Vandaag was de reken-/wiskundelerares er niet en dus heb ik haar les overgenomen. Zij had verschillende sommen op een blaadje geschreven en die heb ik op het bord geschreven, zodat elk kind de som kon overschrijven en op kon lossen, ieder op zijn eigen tempo. Het jammere was wel, dat de eerste opgaven deelsommen waren en deze kinderen hebben een manier geleerd die ik niet ken. Er waren een paar kinderen die het niet snapten, maar ik kon ze niet heel goed helpen, doordat ik deze manier niet ken. Ik heb ze toen elkaar laten helpen of ze de opgaven laten overslaan zodat ze het morgen aan hun lerares kunnen vragen. Op deze manier lesgeven heb ik allang niet meer gedaan, aangezien je bij kleuters geen opgaven klassikaal of in een klein groepje behandelt, zoals ik op deze manier deed. Ik legde sommige opgaven uit door tekeningetjes te maken op het bord of een +-som klassikaal op te lossen, door ze om de beurt een antwoord te laten geven. Door hier te helpen en les te geven, merk ik steeds weer hoe leuk ik het vind om les te geven!
Ook naast het lesgeven is het contact met de kinderen heel leuk. Soms ga ik met ze voetballen, volleyballen of een ander spel spelen. Laatst gingen we elastieken, en dat haalde weer herinneringen van vroeger naar boven, jammer alleen dat ik de oefeningen niet meer wist..! Het contact met de andere, Duitse, vrijwilligers is ook leuk. Ze zijn van mijn leeftijd en we doen veel dingen met de kinderen samen.
Afgelopen zondag hebben we Sinterklaas gevierd. Sinterklaas kwam ook op bezoek in Bangalore maar daar zijn we niet naartoe geweest. We hebben met zn 5en lootjes getrokken en vanaf dat moment begon de geheimzinnigheid in huis. Ik moest een surprise voor Agnes maken en door een stukje van Emma op girlscene.nl kwam ik op het idee om het huis in Schotland, die Agnes heel erg mist, van snoep na te maken. De week voor Sinterklaas ben ik wel 3x naar de winkelcentra hier geweest om cadeautjes en snoep te halen. Niet alleen voor Agnes wilde ik een cadeautje kopen, maar ook voor de rest allemaal iets. We hadden allemaal een verlanglijstje gemaakt, zodat het uitzoeken van cadeautjes iets makkelijker was. Alsnog was het vinden van alle cadeautjes best moeilijk in een stad die ik niet ken en waarvan ik niet weet welke winkels er allemaal zijn. Uiteindelijk is het allemaal gelukt!
Op donderdag begon ik met de surprise en de rest op vrijdag of zaterdag. Vanaf toen werden alle kamerdeuren dichtgehouden en geroepen "niet kijken!" of "niet in mn kamer komen!".
Op zondagmiddag brachten we allemaal onze surprises naar de zitkamer (een voor een, zonder naar de anderen te kijken) en we keken allemaal onze ogen uit over de andere surprises. Wat een mooie surprises waren er gemaakt! We vonden allemaal dat de surprises erg origineel waren, dat er heel veel moeite voor was gedaan en dat ze allemaal goed gelukt waren. Naast mijn snoephuisje, kreeg Kit haar nagemaakte zelf (de pop zat onder een kleed in de kledingkast van papa en Agnes, heel eng) van Agnes, Moon kreeg een hondenmandje van Kit omdat ze om een puppy had gevraagd en haar cadeau moest ze vinden door middel van een speurtocht, papa kreeg een grote iphone waarvan hij het (papieren) scherm kapot moest slaan met een fles (een paar weken geleden was diezelfde fles op zijn iphone gevallen en nu zit er een barst in), gemaakt door Moon en ik kreeg van papa een levensgrote persoonlijke lonely planet, waarvan er een bladzijde was nagemaakt met mijn persoonlijke verhaal op rijm, super mooi! Na de surprises kregen we allemaal ook nog losse cadeautjes. Ik heb 2 James Bondfilms, een screenprotector voor mn tablet, twee kleine tasjes, twee chocoladeletters, een t-shirt, slippers, een lonely planet en een backpak. Super verwend dus!
Oh ja, pepernoten mochten ook niet ontbreken, Op zaterdag hadden Kit en ik zelf pepernoten gebakken, we hadden het recept verdriedubbeld en we hadden dus superveel pepernoten, mmmm!
Jelle Brandt Corstius heeft een programma over India gemaakt. Het heet Van Bihar tot Bangalore en en in 8 afleveringen gaat hij heel India door.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1309697
Gisteren hebben we de eerste aflevering bekeken en heel toevallig ging die over Varanasi, waar papa en ik volgende week samen naartoe gaan. Ben erg benieuwd, want het schijnt heel indrukwekkend te zijn! Na die week weer een update dus, met waarschijnlijk ook een heleboel foto's!
xxx Liza
De laatste weken ben ik vier dagen per week naar Ananya geweest, dat is de school waar ik het over heb gehad. Ik heb het daar echt naar mn zin. De sfeer is fijn, de kinderen zijn lief (en af en toe wel een beetje stout/ondeugend), ze zorgen voor me (brengen thee/snackjes, vragen of ik al ontbijt/lunch heb gehad enzovoort) en het is leuk om iets met lesgeven te doen. Ik geef niet echt les, maar help de kinderen een op een met hun werk: lezen, schrijven, spellen. Ook dat is leuk om te doen, want juist het een op een-contact is fijn en belangrijk bij deze kinderen. Ze zijn niet allemaal heel gestructureerd en gedisciplineerd en raken snel hun aandacht kwijt. Als je een op een met ze werkt kan je goed hun aandacht erbij houden, doordat het persoonlijker is en je meer aandacht voor ze hebt. Na de lessen is het tijd voor de lunch en dat is elke keer dfe keuze uit rijst,een soort pannenkoek, groente en groente in een soort sausje. Iedereen hier eet met zn handen, in Nederland indt iedereen dat vies, maar het went snel. Ik heb het op een gegeven moment ook gedaan, maar rijst is toch wel erg lastig (al is er een trucje voor) en daarom pak ik de laatste tijd toch maar even een vork...
Afgelopen week was de leraar bij wie ik altijd bij de les zit er niet en toen heb ik zijn les overgenomen. Ik heb toen niet echt iets klassikaals gedaan, maar de kinderen allemaal zelf laten werken, dat doen ze wel eens vaker en de meesten weten we wat ze kunnen doen. Voor sommige schreef ik wat in het schriftje, sommige lazen uit een boekje. Ik vond het leuk om de les eens zelf te leiden en op zich ging het ook best goed. Ik merkte wel dat het lastig was om iets nieuws met de kinderen te doen, omdat ik niet wist wat de volgende stap was en ik ze dus vooral dezelfde dingen heb laten doen die ze al eerder hadden gedaan. Vandaag was de reken-/wiskundelerares er niet en dus heb ik haar les overgenomen. Zij had verschillende sommen op een blaadje geschreven en die heb ik op het bord geschreven, zodat elk kind de som kon overschrijven en op kon lossen, ieder op zijn eigen tempo. Het jammere was wel, dat de eerste opgaven deelsommen waren en deze kinderen hebben een manier geleerd die ik niet ken. Er waren een paar kinderen die het niet snapten, maar ik kon ze niet heel goed helpen, doordat ik deze manier niet ken. Ik heb ze toen elkaar laten helpen of ze de opgaven laten overslaan zodat ze het morgen aan hun lerares kunnen vragen. Op deze manier lesgeven heb ik allang niet meer gedaan, aangezien je bij kleuters geen opgaven klassikaal of in een klein groepje behandelt, zoals ik op deze manier deed. Ik legde sommige opgaven uit door tekeningetjes te maken op het bord of een +-som klassikaal op te lossen, door ze om de beurt een antwoord te laten geven. Door hier te helpen en les te geven, merk ik steeds weer hoe leuk ik het vind om les te geven!
Ook naast het lesgeven is het contact met de kinderen heel leuk. Soms ga ik met ze voetballen, volleyballen of een ander spel spelen. Laatst gingen we elastieken, en dat haalde weer herinneringen van vroeger naar boven, jammer alleen dat ik de oefeningen niet meer wist..! Het contact met de andere, Duitse, vrijwilligers is ook leuk. Ze zijn van mijn leeftijd en we doen veel dingen met de kinderen samen.
Afgelopen zondag hebben we Sinterklaas gevierd. Sinterklaas kwam ook op bezoek in Bangalore maar daar zijn we niet naartoe geweest. We hebben met zn 5en lootjes getrokken en vanaf dat moment begon de geheimzinnigheid in huis. Ik moest een surprise voor Agnes maken en door een stukje van Emma op girlscene.nl kwam ik op het idee om het huis in Schotland, die Agnes heel erg mist, van snoep na te maken. De week voor Sinterklaas ben ik wel 3x naar de winkelcentra hier geweest om cadeautjes en snoep te halen. Niet alleen voor Agnes wilde ik een cadeautje kopen, maar ook voor de rest allemaal iets. We hadden allemaal een verlanglijstje gemaakt, zodat het uitzoeken van cadeautjes iets makkelijker was. Alsnog was het vinden van alle cadeautjes best moeilijk in een stad die ik niet ken en waarvan ik niet weet welke winkels er allemaal zijn. Uiteindelijk is het allemaal gelukt!
Op donderdag begon ik met de surprise en de rest op vrijdag of zaterdag. Vanaf toen werden alle kamerdeuren dichtgehouden en geroepen "niet kijken!" of "niet in mn kamer komen!".
Op zondagmiddag brachten we allemaal onze surprises naar de zitkamer (een voor een, zonder naar de anderen te kijken) en we keken allemaal onze ogen uit over de andere surprises. Wat een mooie surprises waren er gemaakt! We vonden allemaal dat de surprises erg origineel waren, dat er heel veel moeite voor was gedaan en dat ze allemaal goed gelukt waren. Naast mijn snoephuisje, kreeg Kit haar nagemaakte zelf (de pop zat onder een kleed in de kledingkast van papa en Agnes, heel eng) van Agnes, Moon kreeg een hondenmandje van Kit omdat ze om een puppy had gevraagd en haar cadeau moest ze vinden door middel van een speurtocht, papa kreeg een grote iphone waarvan hij het (papieren) scherm kapot moest slaan met een fles (een paar weken geleden was diezelfde fles op zijn iphone gevallen en nu zit er een barst in), gemaakt door Moon en ik kreeg van papa een levensgrote persoonlijke lonely planet, waarvan er een bladzijde was nagemaakt met mijn persoonlijke verhaal op rijm, super mooi! Na de surprises kregen we allemaal ook nog losse cadeautjes. Ik heb 2 James Bondfilms, een screenprotector voor mn tablet, twee kleine tasjes, twee chocoladeletters, een t-shirt, slippers, een lonely planet en een backpak. Super verwend dus!
Oh ja, pepernoten mochten ook niet ontbreken, Op zaterdag hadden Kit en ik zelf pepernoten gebakken, we hadden het recept verdriedubbeld en we hadden dus superveel pepernoten, mmmm!
Jelle Brandt Corstius heeft een programma over India gemaakt. Het heet Van Bihar tot Bangalore en en in 8 afleveringen gaat hij heel India door.
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1309697
Gisteren hebben we de eerste aflevering bekeken en heel toevallig ging die over Varanasi, waar papa en ik volgende week samen naartoe gaan. Ben erg benieuwd, want het schijnt heel indrukwekkend te zijn! Na die week weer een update dus, met waarschijnlijk ook een heleboel foto's!
xxx Liza
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
