Week 8: India, Kuala Lumpur en Bali

Vanuit Bali, op 1e kerstdag zal ik een verslag geven van de afgelopen week. De laatste week in India en de eerste week in de rest van Azie.
De zondag nadat papa en ik terugkwamen uit Varanasi was er parent-teacher meeting (oudergesprekken) bij Ananya. Ik was ook uitgenodigd en ik was benieuwd wat ze wilden dat ik dan zou doen, met de ouders praten? Toen ik daar aan kwam, bleek het al een tijdje aan de gang te zijn. Maar ze hadden me later laten komen, omdat toen pas het 'leuke' gedeelte begon met optredens bijvoorbeeld. Eerst bekeek ik de black light theatre-opvoering van een paar kinderen van Ananya, die een van de vrijwilligsters met ze geoefend was. Het was echt super leuk! Ze hadden een air band gemaakt en ze deden alsof ze een nummer (ik kende het niet) opvoerden met een drummer, een pianist, twee gitaristen, twee dansende monsterhoofden en een dansend skelet. Ze deden het allemaal super goed in de maat en er zaten ook grappige dingen tussen. Ik heb de opvoering zelfs twee keer bekeken. Daarna waren er andere opvoeringen, zoals een schotse dans (ze hadden een project over Europa gehad), een toneelstuk met dierenmaskers en een toneelstuk over het milieu waarmee ze aan een wedstrijd hadden meegedaan. Er werd ook wat verteld over de vrijwilligers en opeens moest ik naar voren komen om met de microfoon iets over mijn tijd bij Ananya te vertellen, heel eng! Maar het ging wel goed.
De volgende dag ging ik weer naar Ananya en dat was weer een normale dag, behalve dat het de laatste dag van één van de vrijwilligsters was. Dat was wel jammer, want ik kon goed met haar opschieten. Gelukkig kon ik met het andere meisje ook goed opschieten en zij bleef wel.
Dinsdag ging ik ook en toen bleef ik zelfs slapen! Het was verder een normale dag met lessen enzo, maar dit keer bleef ik langer dan 5uur en ging ik mee avondeten. 'S avonds is er een hele andere sfeer, doordat het donker is denk ik. De kinderen eten dan ook niet verspreid over het terrein, maar met zn allen op de grond op de veranda, eigenlijk veel gezelliger. Om half 10 gingen we naar bed en ik sliep in het oude kamertje van de vrijwilligster die weg was. Dat kamertje grensde aan de ruimte waar alles meisjes sliepen. Het was best apart, want er zat wel een muurtje tussen, maar toch kon je alles van elkaar horen en het voelde dus niet heel prive. Maar goed, veel privacy hebben veel mensen in India niet, deze meisjes slapen bijvoorbeeld met zn 2en in één bed. Ik sliep heel licht, werd veel wakker, doordat ik wist dat we vroeg opmoesten. De meisjes zouden half 6 gewekt worden. Dat was namelijk omdat we naar de film gingen. De kinderen van Ananya hadden een film in de bioscoop cadeau gekregen en daar gingen de andere vrijwilliger en ik met de kinderen met de bus naartoe. We moesten 2 uur rijden door het drukke verkeer, reden nog een keer verkeerd en moesten een U-bocht maken op een best smalle weg. De kinderen waren het allemaal duidelijk gewend. Ook hier moesten ze met zn 3en een 2-persoonsbankje delen. De bioscoop was heel luxe en had zelfs stoelen die je een beetje plat kon leggen. Toen de film begonnen was, werd er popcorn gebracht. En alsof ik daar niet al verbaasd genoeg over was, kwam er later ook nog een samosa en een pakje drinken, woow! Super luxe. En ik vond dat de kinderen er achteraf niet eens echt van onder de indruk waren. Toen gingen we weer terug met de bus, weer 2uur lang en het was super warm. De meeste kinderen gingen slapen, dus het was een stuk rustiger dan op de heenweg, toen de kinderen een zingspelletje deden.
Toen we weer bij Ananya aankwamen, was het alweer lunchtijd en daarna gingen de kinderen hun kleren wassen, voetballen en dat soort dingen. Om 5uur kwamen papa, Kit en Moon. Het was mn laatste dag en als afscheid gingen we hutspot voor de kinderen maken. De afgelopen tijd hadden ze een project over Europa gehad en daar hadden ze geleerd over eten in Europa en ook ik had ze verteld over eten in Europa en dat we meestal aardappelen, groente, vlees eten (ja, ik heb ze ook verteld dat we eigenlijk eten van over de hele wereld eten). Papa had voor de hutspot aardappelen, wortels en uien gekocht en die moesten allemaal geschild en gesneden worden. Gelukkig waren er een heleboel kinderen die graag wilden helpen en zo zaten we met zn allen te schillen en te snijden. Er was even wat te regelen, maar uiteindelijk ging het allemaal goed. Toen alles gesneden was, stopten we het samen in een pan, maar zetten het nog niet op het vuur, omdat we dachten dat het dan te vroeg klaar zou zijn. Later gaf dat juist wat stress, want het duurde veel langer dan we dachten voordat het water kookte. Maar dat bleek te maken te hebben met dat het gas vervangen moest worden. En toen dat gebeurd was, kookte het gelukkig snel en was het eten alsnog op tijd klaar. Omdat we in Nederland ook altijd toetjes eten, wilden we dat de kinderen ook geven. We hadden bananen, appels an papaya's voor een fruitsalade met chocolade-ijs. Ook dat moest allemaal gesneden worden en ook hiervoor hadden we genoeg hulp.
Er waren nog 3 andere vrijwilligers gekomen die spelletjes met de kinderen deden en Kit en Moon deden ook mee. Zoals ik al had verwacht waren de kinderen geinteresseerd in ze en wilden ze graag met ze spelen. Van tevoren waren ze al benieuwd naar mn zusjes en ze vonden het erg grappig dat ik de oudste maar tcoh de kleinste was en dat Moon een stuk langer was dan de andere 11- en 12-jarigen daar!
Om ongeveer half 9 waren de aardappels en de wortels eindelijk gaar en konden we gaan stampen. Daarna vertelde ik de kinderen het idee van de hutspot (aardappelen, groente, vlees) en het toetje. Als vlees kregen ze een gehaktbal en een worstje. Papa schepte voor ze op, met hulp van 2 meisjes die het vlees en Moon die de jus opschepten. We vreesden dat ze het een beetje smakeloos zouden vinden aangezien zij vaak veel kruiden in hun eten gooien. Maar nadat ik iedereen wat extra zout had gegeven (dat zat er toch te weinig doorheen) zeiden ze dat ze het 'soeper' vonden. Ik dnek dat ze het wel meenden, dus dat was fijn!! Na de hutspot kregen ze fruit en ijs en dit vonden ze nog lekkerder want de rij hield niet op en het ging helemaal op! Het was een hele gezellige avond, de kinderen vonden het eten lekker en er hing een leuk sfeertje. Tijdens het koken had ik wat stress, maar het is allemaal goedgekomen en papa heeft me heel goed geholpen!
Voor Ananya's 15-jarig bestaan heeft papa de afgelopen tijd foto's van de kinderen gemaakt en als 2e afscheidscadeautje kregen de kinderen allemaal een foto van zichzelf. Dat vonden ze heel leuk. Helaas was de avond toen echt ten einde en daarmee mijn tijd bij Ananya. Alle kinderen kwamen mij en papa een hand geven om ons te bedanken en een merry christmas te wensen. Ik ben nog langs alle slaapplekken gegaan om iedereen gedag te zeggen en bij de auto stonden ook nog een paar kinderen en leraren om me uit te zwaaien, een goed afscheid dus! En gelukkig kom ik in maart weer even terug!
Donderdag moest ik mn tas gaan inpakken, omdat ik vrijdag naar Kuala Lumpur zou vliegen. Papa, Agnes, Kit en Moon vlogen die avond naar Frankrijk, dus ook zij moesten inpakken. Ik moest uitzoeken wat ik allemaal mee zou nemen, zonder dat ik te weinig had of mn backpack te vol zou zitten, is nog best lastig hoor! Uiteindelijk heb ik mama ook nog gevraagd extra kleren voor me mee te nemen (na 2 maanden met niet zoveel kleren, raak je op sommige dingen een beetje uitgekeken..) En heb ik in KL dus opnieuw mn tas ingepakt, opnieuw keuzes gemaakt wat ik wel en wat ik niet mee zou nemen. Mama neemt nu nog best veel spullen van mij terug. Wil een niet te volle backpack, zodat ik onderweg nog wel dingen kan kopen.
'S avonds om 11uur gingen papa enzo naar het vliegveld en bleef ik alleen achter in het grote huis. Vooral 's ochtends was dat wat minder leuk omdat ik niemand had om te overleggen of te dubbelchecken of ik alles had. Ik was al vroeg wakker en al vroeg klaar met alles, maar omdat ik pas om half 2 weg moest, had ik genoeg tijd om te stressen dat ik toch niet alles had of dat er iets mis was. Alles was natuurlijk gewoon goed en om half 2 bracht de driver me naar het vliegveld. Om 3uur was ik er en om kwart over 5 ging ik vliegen, dus ik had nog best veel tijd. Uiteindelijk vlogen we om half 6 en landden we om half 1 's nachts in Kuala Lumpur. Er was nog iets mis waardoor we niet konden/mochten uitstappen. Om 1uur konden we eindelijk het vliegtuig uit. Van tevoren had ik een taxi geboekt, en hij stond inderdaad te wachten. Ik nog voor de zekerheid vragen naar welk hotel hij ging, maar het was gewoon goed. In het boek 'Universele reisgids voor moeilijke landen' van Jelle Brandt Corstius word je gewaarschuwd voor taxichauffeurs die jouw naam van een ander bordje overnemen en je vervolgens naar een ander hotel brengen. Dat was in dit geval niet gebeurd. Ik had hem van tevoren via internet geboekt en via sms had hij me laten weten waar hij stond.
Om 3 uur 's nachts kwam ik bij het hotel aan en ik kan je vertellen: dat is niet fijn. Alles is donker en verlaten en ik was moe. Ik wilde nu heel graag dat ik bij papa enzo in het vliegtuig had gezeten en niet in mn eentje in een hotel in KL. Ik ging maar snel slapen en de volgende dag ging het al iets beter. Ik besloot naar de twin towers te lopen, want die kon ik zien vanaf het hotel. Onderweg ontbeet ik ergens met chappati en Byriana rijst. Dat was toevallig Indiaas eten! Ik liep weer verder en probeerde vooral rechtdoor te lopen zodat ik makkelijk wist hoe ik terug zou moeten lopen. Ik voelde me een klein beetje eenzaam, wist niet zo goed wat ik moest doen, en de laatste keer dat ik in KL was, was dat met papa dus ik miste papa wel.
Toen ik uiteindelijk vroeg hoe ik bij de towers moest komen, bleken ze wel te ver te zijn om te lopen, dus ik ging weer terug naar het hotel om vanaf daar de metro te pakken. Toevallig begon het precies te regenen toen ik bij het hotel was. Ik besloot te schuilen in de lobby en stuurde papa een mailtje en sprak af 's avonds te facebookchatten omdat ik hem zo miste. Toen ging ik met de metro naar de towers.
Ik kwam aan, na één overstap (had ik toch maar goed uitgezocht) bij de towers en toen ik naar boven keek zag ik de twee precies dezelfde torens naast elkaar staan, heel mooi! Ik liep eromheen en ging uiteindelijk het winkelcentrum in op zoek naar drinken, want het was toch wel heel warm. Ik ben in het winkelcentrum blijven plakken en heb wat cadeautjes gekocht. Onder andere voor mama voor kerst een mok met I [hartje] MOM (tja, ik had heimwee en miste mama en papa).
Daarna ging ik nog even het park in. Maar een paar jaar geleden was ik daar met papa geweest, hij hardlopen, ik op een bankje en daar kwam het gemis weer... Zoals je wel leest, was ik die dag niet zo blij en was ik blij dat mama de volgende dag kwam. Na een tijdje ging ik weer terug naar het hotel om met papa te chatten. Dat was wel fijn, om toch even contact te hebben en hij kon me troosten en vertellen dat het erbij hoort. Ik had fried noodles (yes! Dat nam ik altijd als ik bij papa in Maleisie was) aan de overkant van de straat en daarna ging ik naar bed.
'S ochtends ging ik met de metro naar het hotel waar ik een nachtje met mama ging slapen en daar kwam mama ook naartoe. Het was heel leuk om haar weer te zien, maar eigenlijk heel snel ook weer heel normaal. We konden de kamer nog niet in, dus we gingen meteen op weg. Weer naar de towers, want die wilde ik haar wel laten zien. We gingen ook het winkelcentrum in om wat te eten en kochten een koffertje zodat mama wat meer handbagage mee terug kon nemen, onder andere mijn spullen. Daarna even door het parkje gelopen, maar mama was moe van de reis en ik had het heel warm dus we gingen al snel weer terug naar het hotel. We hadden een kamer op de bovenste verdieping: de 22e, dus goed uitzicht. We gingen avondeten om de hoek bij het hotel en ik nam ice tea (yes! Ook dat nam ik altijd). Dat is thee met melk en suiker waar ze ijsblokjes bij doen zodat het afkoelt. Dat doen ze om te laten zien dat het water gekookt en dus zonder bacterien is.
Daarna gingen we terug naar de kamer wat lezen en ik ging weer met papa whatsappen. Ik miste hem nog steeds.
De volgende ochtend vroeg gingen we met de taxi naar het vliegveld. Daar ontbeten we en vlogen we met AirAsia naar Bali! Op Bali een taxirit van 3uur om uit te komen aan de oostkust van het eiland. We zaten in een resort, in een hutje dat uitkeek op de zee. Het was erg rustig, er was bijna niemand anders. Het resort was niet heel groot en niet heeeel luxe, maar ik mag natuurlijk niet klagen want ik zit gewoon op Bali ;-)
We namen avondeten en daarna gingen we bij ons hutje wat lezen en hadden contact met het thuisfront. We gingen vroeg slapen want een reisdag is toch best vermoeiend.
Vandaag hebben we ook wat geluierd, gelezen. We wilden een stukje lopen langs het strand, maar het ging niet ver en het was heel warm, dus we gingen weer terug en wat later in de middag liepen we langs de weg een stuk en hadden bij een ander resort een late lunch/vroeg avondeten, hele lekkere knoflookgamba met rijst.
Toen we terug bij het hotel waren, namen we een cocktail omdat het natuurlijk wel kerst was. Kerst op zn Balinees!
Merry Christmas!

Morgen gaan we naar een andere plek op Bali, een uur rijden aan de zuidkust, ben benieuwd hoe het daar is. Toen we er de heenweg doorheen reden zag het eruit als een iets groter dorpje dus er is waarschijnlijk wat meer te doen.